بدبختی در بیان امام حسین علیه السلام بدین معنا نیست که دنیا به کامت نباشد و پول و زندگی پر زرق و برق نداشته باشی بلکه بدبختی در بیان ایشان به معنای گناه کردن است؛ معصیت خدای متعال عین بدبختی است؛
بدبختی در بیان امام حسین علیه السلام بدین معنا نیست که دنیا به کامت نباشد و پول و زندگی پر زرق و برق نداشته باشی بلکه بدبختی در بیان ایشان به معنای گناه کردن است؛ معصیت خدای متعال عین بدبختی است؛
امام حسین علیه السلام شخصیتی بودند که رعایت حدود الهی مایه ی سعادت و شادی ایشان بود و اطاعت از خدا را مایه ی سعادت می دانستند و تو ای کربلایی اگر گناه کردن و تجاوز حدود خدای متعال را مایه ی سعادت خود می دانی، یادت باشد تو حسینی نیستی.
امام حسین علیه السلام همیشه خدای متعال را حاضر و شاهد اعمال خویش می دانستند و ایشان به ما آموزش دادند که از خدای متعال بخواهیم که ما هم چنین حالتی داشته باشیم.
شکر و سپاس خدای متعال از روش های امام حسین است؛ نگاهی به دعای عرفه بینداز تا ببینی که امام حسین علیه السلام همانطور که عملا شکر خدا را به جا می آورد، در سخن هم خدا را شکر می گفت.