امام حسین علیه السلام شخصیتی بودند که رعایت حدود الهی مایه ی سعادت و شادی ایشان بود و اطاعت از خدا را مایه ی سعادت می دانستند و تو ای کربلایی اگر گناه کردن و تجاوز حدود خدای متعال را مایه ی سعادت خود می دانی، یادت باشد تو حسینی نیستی.


وَاَسْعِدْنى بِتَقوایکَ (1): [خدایا] سعادت را با تقوای خودت به من ببخش.


پی نوشت: 
1) دعای عرفه