گناه و شجاعت حسینی

تو که شجاعت این را نداری که در جشن‌های عروسی‌ای که در آن غنا و موسیقی‌هایی پخش می‌کنند که فقها فرموده‌اند شنیدن آن‌ها جایز نیست و ممنوع دینی است که این خود یعنی حسین بن علی علیه‌السلام هرگز بدان‌ها گوش نمی‌دهد بلکه از شنیدن آن‌ها بیزار است، شرکت نکنی و می‌ترسی که به تو بگویند بسیجی یا ...! 

امام حسین (ع) و عبادت از نوع دعا

تو که فقط به‌وقت مشکل و حاجت به در خانه خدا روی می‌آوری، بدان که امام حسین علیه‌السلام در به‌عنوان یک عبادت مستقل به دعا نگاه می‌کرد و وقتی را برای دعا و راز و نیاز باخدای متعال اختصاص می‌داد؛ دعای عرفه‌ی حسین بن علی را خوانده‌ای؟ بخوان و بنگر چطور مولایت باخدای خود ساعت‌ها نجوای عاشقانه دارد و تو خود را بنگر که چگونه‌ای؛ روزها که نه گاهی ماه‌ها می‌گذرد و تو دعا نمی‌کنی و باخدای خود سخن نمی‌گویی؛ آیا تو با این رفتارت، به عشق مولایت حسین علیه‌السلام عشق می‌ورزی؟

حسین (ع) و تلاوت قرآن

تو که ماه می‌گذرد و حتی آیه‌ای به قرآن در حد واجب در نمازت اکتفا می‌کنی، بدان که تو در جهت عکس حسین علیه‌السلام سیر می‌کنی و در مسیر ایشان نیستی؛ چراکه حسین علیه‌السلام عاشق و شیدای تلاوت قرآن بود.

ای حسینی، نمازت را درست کن!

اگر تو ای کربلایی به نمازت چندان اهمیت نمی‌دهی و هنوز در نمازت، ضالین را زالین تلفظ می‌کنی و الحمدالله را الهمد لله یا الهمدُ رِالله می‌گویی، بدان که اگر تمرین نموده‌ای ولی درنهایت نتوانستی فرابگیری تا آنجا که می‌توانی باید نمازت به جماعت باشد...