دین و انسانیت

شاید گاهی چنین تصور شود که اسلام با انسانیت، میانه ای ندارد بلکه انسانیت چیزی است و دین چیز دیگری است؛ اما باید خاطرنشان کرد که دین و انسانیت بر همدیگر منطبق اند و هیچ کدام متمایز از دیگری نیست؛ به عبارتی ساده دین و انسانیت مانند دو خط متوازی هستند که هیچ گاه در یک نقطه همدیگر را قطع نمی کنند یعنی دین همان انسانیت است و انسانیت همان دین اسلام و البته این ادعایی است که قرآن بدان اشاره دارد.

هدف و ایمان

شاید دید‌ه‌اید که پاره‌ای هدفی را برای خود ترسیم می‌کنند ولی بعد از مدتی که به دنبال آن می‌روند، بی‌نشاطی دامن‌گیر آنان می‌شود؛ باید دانست که ایمان قوی نداشتن و استمرار نداشتن آن (۱)، از مهم‌ترین عواملی است که باعث خمودی و بی‌حالی و نداشتن نشاط کافی در رسیدن به هدف می‌شود.

نابود‌کننده‌ی لذت‌ها

گاهی انسان مبتلای به دردی می‌شود که درمان آن برای پزشکان با دارو و جراحی، امکان پذیر نیست؛ ولى دین به راحتى داروى آن را بیان کرده است؛ زیاده‌خواهی و طمع، یک صفت اخلاقی و مرتبط با جان آدمی است؛ که انسان را چنان مشغول گردآوری ابزارها می‌کند که دیگر به چیزی نه که نمی‌اندیشد

نیکوکار ترسان

گاهى با انجام کارى نیکو چنان بدان کار خرسند می‌شویم که گویا در به خود می‌گوییم که اگرمن وارد بهشت نشوم، دیگر چه کسی قرار است پارد بهشت شود! انگار نمی‌داند که کار نیکو، در بیان نیکوست در صورتی که خودپسندی را در حین کار چاشنی آن نکنیم.