جان اندوهناک

حزن، همیشه مذموم نیست بلکه آن حزنی که مایه دل‌نگرانی برای آینده خود و همچنین گذشته‌ی نادرست که قصد جبران آن در آینده را داشته باشیم نیکو است؛ یکی از صفات متقیان حزن آنان در دل و جان خود است:

اصرار و تأمل

این‌که شخصی بر جملاتی، عباراتی و یاذرفتارها و افکاری اصرار می‌ورزد، جای تأمل دارد و باید در او و آن‌چه مطرح نموده درنگ و تفکر نماییم.

دوست و دشمن

آن‌چه درست است، چیزی است که مایه‌ی تکاپویی تو شود نه توقف و آن‌که دوست تو است، چیزی است که مایه رشد تو باشد نه غرق شدن در باتلاق خوی‌های بد انسانی.

نگاه ذلیلانه

نگاه به دستان مردم و آن‌چه دیگران دارند؛ اگر مایه‌ی تکاپوی تو در به دست آوردن آن از راه درست و معقول باشد، نیکو است؛ در غیر این صورت جز حسرت نگاه، چیزیی حاصل انسان نخواهد شد.