گفت: آخه چکار به کار دیگران داری! عیسی به دین خود، موسی به دین خود!
گفتم: منتظر کسی است که سعی میکنه عدالت رو تا جایی که می تونه اجرا کنه؛ عدالت فکری، عدالت رفتاری. پس اینطور نیست که بذاره دیگران در ظلم بمونن و سکوت کنه بلکه سعی میکنه تا جایی که میتونه در رفع ظلم تلاش کنه.
گفت: جالبه طرف هر کاری بکنه بعد آخرش بشه منتظر! خخخخخ
گفتم: نه عزیز! انتظار یعنی که پرهیزکار باشی و با تقوا رفتار کنی و خوش اخلاق باشی. (1)
پی نوشت:
۱) من سره ان یکون من اصحاب القائم فلینتظر ولیعمل بالورع و محاسن الاخلاق و هو منتظر.بحارالانوار، جلد 52، صفحه 140
گفت: چطور میشه که یه حالت درونی بشه برترین عمل؟!
گفتم: انتظار فرج که برترین هست یک عمل ست نه یک حالت روانی؛ یعنی یه رفتاری که باید انجام بدی نه یه حالت روانی و درونی که باید درونت ایجاد بشه.
گفت: آخه مگه انتظار فرج چیه که اینقدر تاکید شده بهش؛ یه احساس درونی چه تاثیری میتونه داشته باشه!
گفتم: اونچه گفته شده اینه که انتظار فرج یه عمله نه فقط یه حالت درونی و این عمل طوریه که کل حرکات و اعمال یک شخص رو پوشش میده و اونو در راس
