با عرض سلام و تقدیم ادب خدمت همه دوستان عزیز 


بسیاری از افراد وجود دارند که سال های سال در مسیر علم و معرفت قدم بر می دارند و به درجه ای می رسند که حافظ ایمان و عقیده ی مردم و هدایت کننده ی آنها خواهند بود به طوری که افراد اجتماع را آنان تربیت می کنند،  مستقیم یا غیر مستقیم. اینان علمای اسلام هستند که در زمان غیبت کبری وظیفه ی هدایت گری مردم و نشان دادن راه صحیح از غیر آن هستند. موجب نجات افراد از لحاظ فکری و از لحاظ عملی هستند و نگهبان حدود و مرزهای انسانیت و حقیقت هستند و تا شبهه ای،  مساله ای مطرح می شود که موجب خروج از مسیر صحیح است مانند شیران غرنده در میدان ها حاضر می شوند و با یک فرمان یا یک صحبت کوتاه، تمام نقشه ی انحرافی را بر ملا می کنند و حقیقت باطل را روشن می کنند که مبادا، حق برای مردم ناحق و ناحق برای مردم حق جلوه کند. این ها در نزد خدای سبحان جایگاهی عظیم و بزرگ دارند و در حدیث زیر این جایگاه در شریعت اسلامی تبیین شده است؛ 


قال رسول الله صلی الله علیه و آله؛  


اذا کان یوم القیامة وزن مداد العلماء بدماء الشهداء فیرجح مداد العلماء علی دماء الشهداء


ترجمه؛  چون روز قیامت شود، دوات و جوهر قلم دانشمندان و علما را با خون شهیدان می سنجند و آن گاه دوات و جوهر قلم دانشمندان بر خون شهیدان می چربد. 


این حدیث از طرفی جایگاه معرفت و علم آموزی را بیان می کند و از طرف جایگاه دانشمندان را در شریعت اسلامی تبیین می کند. 


***بسیار شده است که افرادی عالم و دانشمند که خدمتگذار انسانیت و حق هستند در نزد ما حضور دارند و شاید به آنها زیاد اعتنایی نکنیم و البته شاید عدم اعتنای به آنها ناشی از بی اطلاعی باشد ولی اگر بدانیم که عظمت و جلالت و منزلت آنها چقدر بزرگ است شاید حتی جرأت تکلم در حضور آن ها را هم دیگر پیدا نکنیم. 



###در هر حال علم و عالم و آن کس که با علم خود تبیین کننده حقیقت و نشان دهنده ی راه برای مردم است جایگاهی دارد که بر جوهر قلمش بر خون شهیدان افضلیت دارد. 


موفق و مؤید باشید....... 


منبع حدیث؛  امالی شیخ طوسی رحمه الله،  جلد 2،صفحه ی 306