می‌خواست کاری انجام دهد که در منطق دین، گناه شمرده می‌شد؛ به خلوت گاه خود رفت؛ گوشی تلفن همراه را برداشت که آن گناه را شروع کند ولی ناگهان چشمانش به آیه‌ی قرآن افتاد: الم یعلم بان الله یری (1): آیا نمی‌دانست که خدا می‌بیند؟


این پرسشی است که خدای متعال از وجدان انسانی در حین گناه پرسیده است که به ناگاه، به خود آمد و پاسخ آن را خودکار داد که بله او می‌بیند؛ در این هنگام دستانش به لرزش افتاد که اگر خدا می‌بیند، من چطور از خدایی که مرا می‌بیند خجالت نمی‌کشم؛ اشکانش جاری شد و تلفن همراه را رها کرد و شروع به گریه کرد.


خدا در همه‌ی لحظات ما را می‌بیند...


پی نوشت:

1) علق، آیه 14