با عرض سلام خدمت شما دوستان عزیز؛ روز ولادت حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام را خدمت همه ی شما تبریک عرض می کنم.
###یک قاعده ی عام###
*همانطور که می دانید خوردن خاک در حالت عادی از نظرت شریعت اسلامی حرام است و جایز نیست که خورده شود و خورن آن به خوردن مردار و خون و خوردن هر آنچه که ذبح شرعی نشده است تشبیه شده. لذا هیچ کس جایز نیست که خاک را تناول کند.
###امام حسین علیه السلام استثنای قاعده###
*لکن در شریعت اسلامی در عین نهی از خورد خاک، تنها در یک مورد آن را جایز دانسته و آن تربت و خاک قبر امام حسین علیه السلام است که به قصد شفا خوردن آن جایز است. لذا در حدیثی گهر بار از امام صادق علیه السلام نقل شده که فرمودند؛
+عن سعدبن سعد قال سألته علیه السلام عن الطین الذی یأکله الناس فقال کل طین حرام کالمیتة و الدم و ما اهل لغیرالله به ما خلا طین قبر الحسین علیه السلام فإنه شفاء من کل داء.
++ترجمه؛ از امام صادق علیه السلام در مورد گل(به کسر گاف) پرسیدم که مردم میتوانند آن را تناول کنند پس حضرت پاسخ دادند که هر گلی حرام است مانند حرمت خوردن مردار و خون و هر چه که ذبح شرعی نشده جز گل قبر امام حسین علیه السلام چرا که گل قبر ایشان دوای و شفای هر دردی است.
_________چهار مساله ی شرعی_______
*خاک کربلا شرعا جایز است برای استشفا و طلب شفا خورده شود لکن نه به هر میزانی بلکه به اندازه ی یک نخود متوسط الحجم و بیشتر از آن جایز نیست.
**خوردن خاک کربلا را می توان با حل کردن در آب خورد و می توان بدون حل کردن بلکه در دهان گذاشت و آن را بلعید به قصد تبرک و استشفاء
***منظور از تربت کربلا که شرعا جایز است خورده شود خاک خود قبر حضرت امام حسین علیه السلام و آن مقداری که عرفا نزدیک قبر شریف است. اما غیر آن جایز نیست خورده شود مگر اینکه به مقداری از آن را در آب یا نوشیدنی دیگر قرار دهند که در آن مستهلک شود و از بین برود که در این می توان رجاءا با آن استشفا کرد.
****این حکم فقط مختص قبر حضرت ابی عبدالله سلام الله علیه است و شامل قبور مطهر سایر اهل البیت علیهم السلام و قبر نبی خاتم صلی الله علیه و آله نمی شود، بله می توان خاک قبر این انوار مقدسه را در آب یا نوشیدنی دیگر به طوری که در آن مستهلک شود و از بین برود قرار داد و با آن نوشیدنی با خوردنش قصد تبرک و یا استشفا کرد.
موفق و مؤید باشید.....
*منبع حدیث؛ امالی شیخ طوسی رحمه الله، جلد 1، صفحه ی 708
*منبع چهار حکم شرعی مذکور؛ منهاج الصالحین، جلد 3،صفحه ی 301،302،حضرت آیت الله سیستانی دام ظله
خانم خونه
