گفت: اگر مادر امام حسن و حسین علیهما‌السلام شهید شده است، پس چرا این‌ها آنها چنین چیزی را یادآور نشدند و جایی بدین امری اشاره ننموده‌اند!؟
در پاسخ گفتم که برادر بزرگوار! این‌که شما نخوانده‌اید، دلیل بر نبودن نیست بلکه در منابع ما وارد شده که:
۱) امام حسن (علیه‌السلام) در مناظره‌ای که با معاویه و افراد او داشتند، خطاب به مغیرة بن شعبة فرمود: تو همان هستى که فاطمه دخت گرامى رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) را کتک زدى ؛ تا آنجا که خون آلود شد و فرزندی که در رحم داشت سقط کرد.(١)
۲) امام حسین (علیه‌السلام) نقل می‌کند که امام علی (علیه‌السلام) در هنگام دفن فاطمه زهرا علیهاالسلام فرمودند : بر این مصیبت بزرگ همچون مادرى که فرزند از دست داده مى نالیدم . یا رسول الله ! در محضر خداوند دخترت مخفیانه به خاک سپرده شد، حقّش را به زور گرفتند ، و آشکارا از ارث خود محروم گشت، و حال آن که هنوز از رحلت تو دیرى نپاییده و یاد تو فراموش نگشته است(٢)
۳) آیا در عصری که عمر بن خطاب به بهانه جلوگیری از گریه بر میت تازه گذشته، شبانه و بدون اجازه وارد خانه مردم می‌شود و زن‌ها را کتک زده و حجاب از سر آنها بر می‌دارد (۳)، می‌توان مجلس عزاداری برپا کرد؟
پی‌نوشت:
(١) احتجاج طبرسی ، ج 1، ص 278
(٢) الکافی ج 1 ص 458 و الأمالی ، المفید، ص 282
(٣) المصنف ، عبد الرزاق ج 3 ، ص 557
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.