گناه موجب غضب الهی است و انسان گناهکار با انجام گناه، غضب الهی را به سمت خود هدایت کرده است؛ و می‌دانیم که گناه یعنی بیرون رفتن از دایره‌ی اطاعت الهی است؛ اما غضب الهی فقط در معصیت او نیست چرا که خدای سبحان نسبت به افراد ویژه‌ای حساسیت ویژه‌ای دارد[ تعبیر ناقص و نادرست است ولی برای تقریب به ذهن مطرح شد] و بر آنان و اذیت نکردن آن‌ها تأکید دارد و یکی از احکام جنگ در اسلام، نکشتن زنان و فرزندان است اما اذیت نکردن آنان نه تنها در جنگ درست نیست بلکه در همه‌ی حالت‌ها نهی شده است.
قال الصادق علیه‌السلام: إن اللهَ عزوجل لیس یغضَب لشیء کغضبه للنساء و الصبیان(١): خداوند بزرگ آن چنان که برای حقوق زنان و کودکان خشمگین می‌شود، برای چیزی خشمگین نمی‌شود.

با زیر پاگذاشتن حقوق فرزندان و بانوان، از دایره‌ی اطاعت خدا بیرون خواهیم رفت و مورد خشم الهی واقع خواهیم شد.

پی‌نوشت:
۱) وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، جلد ۲۱، صفحه ۴۸۳