نیت یکى از موارد مهمى است که اسلام به آن توجه نموده است و اگر نباشد عمل هیچ ارزشى نخواهد داشت و روح عبادت مى‌باشد؛ به همین جهت وارد شده است که: 

لاعملَ الا بنیة: عملى بدون نیت، صحیح نخواهد بود.

لکل امرئ ما نوى: بهره‌ی هر کس، نیت او خواهد بود.


به همین جهت است که فقهاء فرموده‌اند: باید نوعى آگاهى و اطلاع سابق بر عمل وجود داشته باشد؛ به طورى که شخص اگر از او سؤال شود بداند که چه عملى و به چه هدفى آن را انجام مى‌دهد؛ اما اگر نمی‌داند و بعد از پرسیدن بخواهد تأمل کند تا پاسخ دهد، در این صورت این عمل صحیح نخواهد بود؛ چون فاقد روح، که نیت است می‌باشد.


پی‌نوشت: التعلیم و التربیة فى الاسلام، الشیخ المطهرى رحمه‌الله، الصفحة ١٧١،١٧٢