امام حسین علیه السلام با حرکت اصلاحی خود، دست روى زخم گذاشتند یعنى با عملشان احساس شخصیت در جامعه را زنده کردند و این مهم‌ترین سرمایه‌ای است که به انسان عزت و کرامت را می‌بخشد و این باعث می‌شود که جامعه به زندگی خود فخر و مباهات کند که قائم بر فلسفه‌ای خاص غیر از فلسفه‌ی سایر جامعه هاست و اینجاست که می‌توان گفت که ابن جامعه بر حماسه‌ی خود محافظت کرده است...


پی‌نوشت: 

الملحمة الحسینیة، الجزء ١، الصفحة ١٢٣