حضرت على علیه السلام در شب عروسى، همسر گرامیش حضرت  فاطمه علیها السلام را نگران و گریان دید....


 پرسید، فاطمه! چرا ناراحتى؟ 


پاسخ داد: یا على! پیرامون حال و رفتار خویش فکر کردم.....

 به یاد پایان عمر و قبر خویش افتادم که امروز از خانه پدر به خانه شما منتقل شدم و روزى دیگر از اینجا به طرف قبر و قیامت خواهم رفت. پس تو را به خدا سوگند مى دهم که بیا تا به نماز بایستیم و با هم در این شب خدا را عبادت کنیم....


به یاد داشته باشیم که انسان مسلمان هیچ گاه نباید خدا و آخرت خود را فراموش کند حتی یک روز و باید زندگی خود را بر پایه ی آن بنا کند....


منبع: الگوی رفتاری حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها ، حلیمه صفری ، صفحه ی ۴۸ ،۴۹