یکی از افراد در یکی از مساجد ، درخت انجیر کاشته بود و این درخت ثمره داشت و فقط اونو واسه ی این کاشته بود که بچه ها از همون کودکی به بهانه ی چیدن انجیر به مسجد بیان و تردد کنند ....
این کار ذاتا بسیار کار خوبی است ؛ چرا که بچه ها رو تشویق می کند که مسجد بیایند و از همان دوران کودکی با آن مأنوس شوند ...
»»» این داستانها نشان می دهد که چقدر در گذشته به مسجد اهمیت می دادند و محوریت را با آن قرار می دادند طوری که در مسجد چیزهایی را وقف می کردند که کودکان را جذب مسجد و با آن آشنا کند لکن در عصر حاضر خانواده ها عموما به بچه های خود ، از همان کودکی ، با اعمالشان می گویند ، نباید زیاد مسجد بروی و آنها را با غناء و... آشنا می کنند ..... چقدر دیدگاهها تغییر کرده ، هر چند که هر دو ، عنوان مسلمان به خود دارند لکن این کجا و آن کجا ؟! مسلمانی که به اسلامش پایبند و زندگی اش را با آن وفق داده و مسلمانی که فقط حامل عنوان مسلمان است !
منبع: المظالم ، آیة الله شهید عبدالحسین دستغیب رحمة الله علیه ، صفحه ی ٥٨
محمد رضا
