از رویش گیاهان در نوروز و بهار باید فراگرفت که هیچ گاه نباید ناامید شد و همیشه باید به روزی که در آن سختی به آسانی و راحتی تبدیل می شود امیدوار بود؛ انسان دین دار باید بداند که همچنان که گیاهی که خشک است و شبیه جسم بی روح، در بهار تبدیل به سرسبزی و موجودی زنده می شود، پس او هم اگر مرتکب گناهی شده است باید بداند که اگر مرتکب گناهی شده که نباید، خدای متعال در صورت بازگشت و پشیمانی از آن گناه او را حتما خواهد بخشید و او را زندگانی نو بعد از مرگ با گناه ارزانی خواهد بخشید.


قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ(1): بگو اى بندگانم که زیاده بر خویشتن ستم روا داشته‏اید، از رحمت الهى نومید مباشید، چرا که خداوند همه گناهان را مى‏بخشد، که او آمرزگار مهربان است.


پی نوشت:

1) سوره زمر، آیه 53