گاهی برای انسان چنین اتفاقاتی ممکن است رخ دهد که البته رفتارها و اتفاقاتی ناخوشایندی است که خبر از پیمودن مسیر نادرست و انحراف یافته از مسیر انسانیت را می دهد و آن این است که زمانی که انسان در طاعت خدای متعال از او درخواست مصرف نمودن مبلغی از مال را می کنند یا گاهی اقتضای پرداخت پولی می شود که دین خود و البته انسانیت خود را حفظ نماید، مضایقه می نماید و چنین کاری را نه تنها انجام نمی دهد بلکه احیانا منکر آن می شود و با آن بخیلانه رفتار می نماید. (1)
اما زمانی که نوبت به مصرف نمودن مبلغی از مال برای خوشگذرانی و یا مصرف آن در حرام یا اموری که هیچ سودی در نزدیک نمودن شخص به انسانیت او ندارد، چنان کریمانه رفتار می نماید که حتی به نظر می آید که اگر مال بیشتری داشت حتما بیشتر صرف می نمود.(2)
قال الامام الکاظم علیه السلام: إِیاک أَنْ تَمْنَعَ فِی طَاعَةِ اللَّهِ فَتُنْفِقُ مِثْلَیهِ فِی مَعْصِیةِ اللَّهِ (3): بپرهیز از اینکه در راه طاعت خدا از دارایى خویش مضایقه کنى، که دو برابرش را در نافرمانى خدا خرج کنى.
پی نوشت:
1) مانند: پرداخت خمس یا زکات و...
2) مانند مصرف پول برای جشن های پر از گناه مانند عروسی های رایج در عصر حاضر یا مصرف آن برای سفرهای پر خرج.
3) بحارالانوار، جلد۷۵، صفحه۳۲۰
نـــای دل
