منطق بیان

البته سخن کارشناسانه [جدای از صحیح یا خطا بودن آن] طبیعتا ارزش علمی دارد؛ اما باید گفت که سخن کارشناسانه برای خود کارشناس البته مورد قبول است؛ اما دیگران که کارشناس نیستند باید به چه کسی مراجعه نمایند؟

باید گفت که برای انسان غیر کارشناس امکان تشخیص درستی یا نادرستی سخن کارشناس به طور علمی مهیا نیست و طبیعتا زمانی که مختار بین گزینش یک سخن کارشناسانه و غیرکارشناسانه است، قطعا سخن کارشناس را باید پذیرفت و همو است که ارجحیت دارد؛ اما باید دانست که چنین نیست که سخن هر کارشناسی پذیرفتنی است؛ بلکه یا باید دین دار بودن او به ویژه در گزاره های مرتبط با دین ثابت شود [تا مغرضانه سخن نگوید] یا دست کم بی طرفانه سخن گفتن او احراز گردد.

پس انسان غیر کارشناس در مسائل کارشناسی:

1) باید به کارشناس مراجعه نماید نه به غیر آن.

2) این کارشناس باید بی طرف باشد و البته در گزاره های مرتبط با دین، باید دین دار باشد یا از سخن او برای انسان، جزم به درستی سخن او حاصل گردد.

قرآن کریم در موضوع رجوع به کارشناس نه اعتماد به سخن او (خوب دقت کنید)  و در مقام تاکید این گزاره ی بدیهی و نه تاسیس به مسلمانان خطاب می کند:

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِکَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِی إِلَیْهِمْ ۚ فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِن کُنتُمْ لَا تَعْلَمُونَ (1): و ما قبل از تو جز مردانی که به آنان وحی کنیم نفرستادیم؛ پس، از اهل ذکر [کارشناسان] بپرسید.

پی نوشت:

1) نحل، آیه 43