او شخصی بود که حاضر است جانش را بدهد ولی ذره ای تحقیر را تحمل نکند

او حاضر بود که اهل و خونواده اش زخم زبان ها را بشنوند ولی به کشور اسلامی، تجاوز و اهانتی نشود.
او حاضر بود خانواده اش نیش و کنایه ها را تحمل کنند ولی به ناموس مردم کشورش تعدی نشود


نمی دانم چرا ولی به نظر می آمد چون آقای او حسین است؛ آخر او حسینی است و آقایش هیچ کدام از این ها را نمی پذیرفت و او هم به آقایش اقتدا کرده است و به سوریه رفت و در نهایت در راه اعتلای کشور اسلامیش شهید شد.