حضرت ام البنین چهار پسر داشتند:
حضرت عباس علیه السلام ، عثمان ، جعفر ، علی.....
همه آنها در کربلاء شهید شدند....
تربیت فرزند آن هم ٤ تا کار ساده ای نیست ؛ به خصوص اگر بخواهد همه ی آنها را شخصیت هایی مؤمن ، مخلص و وفادار به مولایشان امام حسین علیه السلام در آن عصر تربیت کند....
گاهی اوقات حضرت امیر علیه السلام ، کمیل بن زیاد را به خارج از کوفه می بردند و می فرمودند :
إن هذة القلوب أوعیة فخیرها أوعاها....
این قلبها ظرفهایی است که بهترین آنها آن است که گنجایشش بیشتر باشد....
شخصی از امام باقر علیه السلام از شهدای کربلاء سؤال کردند که چه حسی و دردی در مقابل تیرها و شمشیرها و نیزه های دشمنان ، هنگامی که به بدنشان اصابت می کرد داشتند :
روزی دختر مالک ابن دینار از پدرش پرسید :
پدر ! چرا می بینم شبها سراسیمه از خواب ، بیدار می شوی ؟
جواب داد:
بدان دخترم ! می ترسم که عذابی بر من نازل شود و من در خواب باشم.....
