خوشبختی در تعریف هر انسانی، با دیگری متفاوت است و ممکن است حتی در پارهای از لحظات، تعریفها از خوشبختی و راه رسیدن به آن در زندگی، نه تنها متفاوت بلکه حتی متناقض باشند.
اینها اما در انسانهایی است که دیدگاهی مادی و غیرالهی دارند؛ اما انسان در دیدگاه الهی، خوشبختی را نه در این دنیای محدود و مخلوط با انواع سختیها بلکه در عالم نامحدود و
انسان گاهی به کسی به جهت نزدیکیای که به کسی دارد، نیازمند است تا کاری را برای او انجام یا تحقق فعلی را روان و یا مانع را از بین ببرد و یا به جهت نقصی که در کارش دارد، دیگری که مقرَّب درگاه اوست را واسطه قرار میدهد؛ چنین امری البته در زندگی مادی دنیوی رایج است.
انسان به حرکت و فعالیت و پویایی خود زنده است؛ تلاش و تکاپویی برای رسیدن به اهدافی که تکامل بشری را در عرصهی جسم و جان فراهم میکند، جزء جدایی ناپذیر انسان است؛ همواره زندگی برای تلاش و تلاش برای تحقق هدفها و تحقق هدفها برای تحقق خدمت به انسانیت و تحقق خدمت انسانیت برای تکامل انسان و تکامل انسان برای کاهش هر چه بیشتر نقصان، مقصود انسان بوده است.