با توجه به این که در منطق اسلام، خدای متعال در همه جا حضور دارد، هیچ گاه نمی توان وجودی را فرض کرد که دور از مراقبت الهی باشد؛ بلکه موجودات هر آن در منظر و مرآی خداوند متعال هستند و کاری از آنان سر نمی زند جر اینکه او شاهد است.
با توجه به این که در منطق اسلام، خدای متعال در همه جا حضور دارد، هیچ گاه نمی توان وجودی را فرض کرد که دور از مراقبت الهی باشد؛ بلکه موجودات هر آن در منظر و مرآی خداوند متعال هستند و کاری از آنان سر نمی زند جر اینکه او شاهد است.
در حال فکر بودم و گفتم که چرا تعداد زیادی از مردم کره زمین به حق گرایش ندارند و مسلمان نمی شود که به نا آگاه این ایه در ذهنم آمد: ام تحسب ان اکثرهم یسمعون او یعقلون (1): آیا گمان می بری که بیشتر آنان می شنوند و یا می فهمند!
در خانه رفتم: دیدم برادرم با وله شدیدی غذا می خورد و تمام هم و غم او غذاست و همیسه سخن از غذای خوب می زند و تنها غذا برای او مهم است!
گفتم: چرا این همه به غذا خوردن ( منظور اهتمام بیش از اندازه به غذا خوردن است نه غذای بهداشتی) اهمیت می دهی و انگار تو را خلق کرده اند که غذا را بپرستی!
در کارها همیشه سعی داشت که از افراد مختلف کمک بگیرد و اصلا انگار خدایی در جهان نبود؛ به او گفتم: مگر نه این است که هر چیزی از آن خداست؟
گفت: معلوم است!
گفتم: اگر چنین است پس چرا در کارهایت به او توجه نمی کنی؟