پیامبر صلی الله علیه و اله و سلم می فرماید:
او( یعنی فاطمه) را همچون خود ندانید، فاطمه حوریه اى است در لباس انسان. من هر زمان مشتاق بهشت مى شوم او را مى بوسم. فاطمه زهرا علیها السلام گل است.....
حضرت زهرا علیها السلام در همه حال غمخوار پدر بود....
وقتى که مشرکین مکه پیامبر را آزار و اذیت مى کردند و گرد و خاک و شکمبه حیوانات بر روى پیامبر مى ریختند، این فاطمه بود که غبار غم از چهره پدر مى شست و با محبتهاى خود نسبت
حضرت خدیجه همسر گرامى پیامبر علیها السلام به وسیله فاطمه علیها السلام از پیامبر خواهش کرد تا همان عبایى را که در حین نزول وحى به سر مى کشید کفن او قرار دهد.....
پیامبر علیه و اله السلام نیز عبا را براى خدیجه داد، در همین هنگام جبرئیل نازل شد
روزى رسول خدا (صلى الله علیه وآله) از دخترش پرسید: فاطمه جان! چرا رنگ رخسارت پریده است؟ چرا رنگ فرزندانم حسن و حسین دگرگون شده است؟
عرض کرد: پدرجان! سه روز است که غذا نخورده ایم و فرزندانم حسن و حسین از شدت گرسنگى بى تاب شده اند