امید آنقدر با اهمیت و ارزشمند است که انسان که نه بلکه تمام موجوات بر پایه ی آن گذران زندگی می کنند؛ اگر نه امید بود که کسی به هیچ وجه به دنبال کاری نمی رفت و پیگیر آن نمی شد.
فرمود:
الامل رحمة لامتی و لولا الامل ما ارضعت والدة ولدها و لاغرس غارس شجرا
گاهی چیزهای بزرگی در دسترس انسان است؛ اما بدان توجه نمی کند و ندارد؛ باید دانست که در منطق متون دینی رفتاری بالاتر از انتظار وجود ندارد؛ و در عصر غیبت بزرگ ترین رفتار، انتظار است!
امید بخشی در دین اسلام با مهدویت یکی از گزاره هایی است که توسط پیشوایان دین بسیار انجام شده و مورد تاکید قرار گرفته است؛ پیشوایان پسین دین اما به گونه ای رفتاری نیز به این موضوع تاکید داشتند!
امام صادق علیه السلام در رفتار خویش بسیار به فراف مهدوی و تنهایی ایشان تاکید رفتاری داشتند به طوری که حضرت برای ایشان اشک می ریختند و گریه می کردند.
متاسفانه در جامعه بسیار تعیین وقت برای ظهور می شود به طور صریح و غیر صریح که با کمال تاسف گاهی دیده می شود که چنین اشخاصی از سنخ دین داران شمرده می شود!
آگاه باشید که در منابع دینی چنین اشخاصی را دروغگو نامیده اند
