قرآن هنگام وصف بهست و جهنم از وصفهایى یاد کرده که انسان آن وصفها را با جان خود لمس میکند؛ بدین جهت است که پارهای از اهل یقین هنگامی که وصفهای قرآنی بهشت را از زبان قرآن میشنوند، جان از کف میدهند؛ چرا که جانشان چنان شوقی به بهشت یافته که تاب و توان تحمل دوری از آن را ندارد. (١)