در عبادات از ما نخواسته‌اند که کوهی را از جای خود برداریم بلکه آن‌چه خواسته‌اند مثل نماز شب، تنها تفییر زمان خواب است به این معنا که کمی زودتر بخوابیم که زودتر بیدار شویم و الا از ما نمی‌خواهند که اگر برای نماز شب بیدار شدیم، دیگر نخوابیم! (١)
و همین‌طور است دیگر عبادات فلذا فکر خود و وقت خود را تنظیم کرده و چیزی را که می‌توان بعدا به دست بیاوریم را فعلا ترک کرده مثل خواب و چیزی را که نمی‌توان بعدها به دست آورد چرا که وقت آن تمام می‌شود مثل نماز شب را مقدم کنیم.
پی‌نوشت:
۱) فی مدرسة الشیخ بهجت (ره)، الجزء١، الصفحة ٧٣
سپاس..