تاج

انسان همیشه باید از خداى متعال عافیت و سلامتى را درخواست کند؛ و البته جزء برترین نعمت‌ها که معمولا قدر آن مجهول است و از این جهت است که مثل عربى گفته شده: الصحة تاج على رؤوس الأصحاء لایراه الا المرضى: سلامتى تاجى بر سر انسان سالم است که آن تاج را جز بیماران نمى‌بینند؛ 

پناه

توجه و پناه بردن انسان به چیزی غیر خدای متعال نه درست است و نه عقلانی؛ چرا که اگر ثابت شود که خدای متعال آفریننده‌ی تمام اشیاء است و هر چیزى هر چه دارد از اوست، در این صورت تمسک به غیر او وجهى ندارد؛ بلکه تمسک به اشیاء، اگر تمسک به او باشد، درست است

محور رفتار و کردار

انسان در هر جایى که هست باید به دنبال انجام تکلیف خود باشد و تکلیف محور بودن را نباید در هیچ زمانى رها کند؛ چرا که در خانه بودن از روى تکلیف و انجام وظیفه، از پویایی و فعالیتی که تکلیف نیست، بسی برتر و بهتر بلکه همو نیکو است. (١)