انقلاب اسلامى و خطر فرهنگى

معمولا زمانى که یک شخص فرهنگى مانند دانشمند دین، رحلت کند، مردم عزا گرفته ولی زمانی که یک حکومت سقوط می‌کند، مردم نه تنها عزا نمی‌گیرند بلکه از خوشحالی پایکوبی می‌کنند و این نشان می‌دهد که فرهنگ و هر که در این مسیر خدمتی نماید، برای مردم ارزشمند است ولی حکومتی که جز ظلم و بی‌داد از او صادر و جز به سختی انداختن مردم خود کاری نکرده، برای مردم ارزشی نداد.

حکومت اسلامی و تضعیف آن

در حکومت اسلامى آن‌چه که بسیار مهم است، انتقاد است؛ از صدر حکومت تا به پایین همه و همه قابل انتقاد هستند و البته چنین نیست که انتقاد در یک جنبه باشد بلکه در همه‌ی قضایا باید انتقاد علمی و مؤدبانه کرد و باید توجه داشت که انتقاد علمى کردن موجب تضعیف نظام نیست بلکه انتقاد نکردن است که موجب تضعیف نظام مى‌شود.

انقلاب اسلامى و کارآمدى دانشگاه

آثار انقلاب اسلامى در دوران کنونى بر دانشگاه‌ها بسیار روشن است؛ هر چند که هنوز دانشگاه‌ها با آن‌چه که باید باشند، فاصله‌ی زیادی دارند ولی آن‌چه هم موجود است به نسبت آن‌چه که در زمان قبل از انقلاب دانشگاه‌های ایران داشتند، برتری قابل توجهی دارد؛ 

دین برهان محورانه

چنین نیست که با نبود پیامبران الهی و نبود وجود حاضرانه‌ی امام عصر (عج)، دین به پایان رسیده باشد؛ بلکه دین همچنان وجودش در جامعه لازم است ولی این بدین معنا نیست که وجود پیامبر و امام در جامعه ضروری است اگر دین بخواهد حضور خود را حفظ نماید.