مطلبى است که غالبا به آن توجه نمىشود و آن قاعدهی اولی در ارتباط یک بانوی مسلمان با غیر محارم است که حرمت و عدم جواز است؛ که در فقه اسلامی از آن تعبیر به اصل میشود؛ مثلا میگویند: اصل در یک بانوی مسلمان، جایز نبودن تماس و ارتباط جسمی او با نامحرم است.