پاره‌ای از مردم هستند که به گزاره‌هایی ایمان‌دارند مانند خدا موجود است؛ خدا حکیم است؛ جهان بعد از مرگ موجود است؛ همه‌ی گفتارها و رفتارهای انسان در جهان بعد از مرگ محاسبه خواهند شد؛ حسابگری دقیق است و گزاره‌های ایمانی دیگری که در هنگام سخن آگاهانه به آن‌ها توجه داریم که به آن‌ها ایمان و اعتقادداریم.
اما گاهی گزاره‌هایی از ما صادر می‌شود هم در گفتار و هم در کردار که در تعارض آشکار با گزاره‌هایی است که به آن‌ها ایمان‌داریم؛ مانند دروغ که هنگام تحلیل معنای آن، این گزاره‌ها آشکار می‌شوند: خدا حکیم نیست؛ جهان بعد از مرگ وجود ندارد؛ حسابگری رفتار و کردار دقیق نیست.
این تعارض آشکار در بسیاری از رفتارها و کردارهای ما وجود دارد که نشانگر این است که خواستگاه ایمان ما، یقین نیست.
امام علی علیه السلام: و ایمانا فی یقین (1): پرهیزکار دارای ایمانی سرشار از یقین است.
پی‌نوشت:
1) نهج‌البلاغه، خطبه المتقین
chefft.blog.ir 💞💕
