گاهی می دیدم که افرادی هستند که اصلا قصد هدایت شدن ندارند و همه چیز رو به مسخره گرفته اند؛ گاهی باهاشون حرف می زدم از خدا، پیغمبر و چیزهای دیگه ولی هر چی بیشتر حرف می زدم، انکارشون بیشتر می شد و اصلا فایده ای نداشت.


داشتم قران می خوندم که به این آیه رسیدم: ان الذین کفروا سواء علیهم اانذرتهم ام لم تنذرهم فهم لایومنون (1): کسانی که کافر شدند، برای آنان فرقی نمی کنند که آنان را ( از عذاب خدا) بترسانی یا نه؛ آنها ایمان نمی آورند.


فهمیدم که بعض ها فقط انسان را خسته می کنند و اصلا حرف زدن با آنان فایده ای ندارد و زیاد تذکر دادن به آنان موجب بی اهمیت شدن آنان به یک مسئله می شود.


پی نوشت:

1) سوره بقره، آیه 6