داشتیم از یه خیابون می گذشتیم که به یه نفر که دوستم بود برخوردیم که اصلا همه چی رو منکر بود؛ از خدا و... و دنبال دنیا و شهوت رانی خودش بود.

هی با خودم فکر می کردم آخه مگه قرآن نمی تونه این شخصو هدایت کنه؟ پس چرا این طوری گمراه شده؟ که یک لحظه این آیه تو خاطرم اومد که: ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین (1): آن کتاب (قرآن) که شکی در آن نیست برای پرهیزکاران مایه ی هدایت است.

و فهمیدم که قرآن برای همه هدایت است و می تواند انسان ها را هدایت کند ولی این بعضی از افرادند که نمی خواهند هدایت شود و این به قرآن ربطی ندارد.


پی نوشت:
1) سوره بقره، آیه 2