قطعاً هر زمامداری به اسلام و قرآن عمل نماید، و عدالت را در جامعه فراگیر سازد، و جلو مفسدان را بگیرد، رحمت الهی نیز دست آن‌ها را خواهد گرفت؛ به هر اندازه مسائل فوق مراعات شوند، امدادها و رحمت الهی نیز فراگیرتر خواهد بود.

این امر در زمان عدالت گستر هستی به اوج خود می‌رسد لذا زمین تمام نعمت‌های خویش را در اختیار او قرار می‌دهد، در نهج البلاغه در این باره می‌خوانیم: و تُخرَج لَهُ الاَرضُ اَفالیذَ کَبِدِها وَ تُلقی اِلَیهِ سِلماً مَقالیدَها(۱): زمین جگر گوشه (و میوه‌ها و گنج‌های) خود را برای او بیرون می‌ریزد، و کلیدهای (معادن) خود را به او می‌سپارد.


پی‌نوشت:

۱) همان، خطبه 100، ص 186