نفس، سرکش است و تا در خود ذره‌ای بی‌نیازی ببیند، چنان سرکشی می‌کند که در مقابل هیچ‌کس سر تسلیم فرو نخواهد برد؛ فلذا وسیله‌ای نیاز است که یک دین‌دار جان خود را با آن تربیت کند که با اجرای آن سرکشی‌اش کاهش و حتی بتواند او را فرمان‌بردار در مسیر درست قرار دهد؛متقیان البته وسیله‌ای جز قرآن برای چنین کاری ندارند و به قرآن پناه می‌گیرند تا نفس سرکش خود را رام گردانند.
قال الامام علی علیه‌السلام: و یحزنون به انفسهم (۱): و با قرآن جان خود را محزون می‌کنند.
حزنی که مایه کنترل جانشان از نافرمانی و سرکشی باشد.
منبع:
۱) نهج‌البلاغه، خطبه‌ی همام
نـــای دل
