نگاهی به مهم‌ترین حادثه جهان وجود دارد که عجیب به نظر می‌آید؛ چرا که مرگ که در نظر پاره‌ی زیادی از مردم، نیستی و فنا است ولی در نگاه او نه تنها نیستی نیست بلکه هستی به شکلی بهتر و نکوتر از این جهان است ولی به شرط عمل نیک.
علی(علیه‌السلام): ولله لابن ابی طالب لآنس بالموت من الطفل بثدی امه(۱)
علی (ع) خود را به مرگ مأنوس‌تر و مشتاق‌تر از یک نوزاد به سینه‌ی مادرش می‌داند!
واقعا چطور ممکن است؟ کمی با خود تأمل کنیم...
پی‌نوشت:
۱) نهج‌البلاغه، ۵۲
ان شاء الله که بتونیم شیعه باشیم
ممنون