یکی از بزرگ‌‌ترین نعمت‌های خدای متعال که به بندگان پرهیزکار خود داده است، قرائت قرآن است؛ بسیاری تصور می‌کنند که قرائت قرآن نعمت است ولی شاید نعمت بزرگی نباشد؛ ولی باید گفت چنین تصوری نه تنها درست نیست بلکه خلاف آن صحیح است؛ بدین معنا که قرائت قرآن نعمت بزرگی است و خدای متعال آن را بزرگ می‌شمارد و هر آن‌که غیر از این بپندارد، در حقیقت آن‌چه خدا بزرگ شمرده را کوچک شمرده است.

قال رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم): من قرأ القرآن ثم رأی أن احد أُتِی افضل مما اوتی فقد استصغر ما عظّمه اللهُ (۱): هر که قرآن بخواند و به نظرش آید که کسی هست که خدا نعمتی بزرگ‌تر از نعمتی که به خود او داده (قرائت قرآن) وجود دارد، در حقیقت آن‌چه را که خدا بزرگ شمرده را کوچک شمرده است.

پی‌نوشت:
۱) راه و رسم پرهیزگاران، آیت الله مکارم، صفحه ۹۴