انسان دین‌دار همیشه در فکر رهایی از غضب الهی است که آینده‌ی بی‌نهایت او با مشکل جدی مواجه نشود؛ اما گاهی چیزهایی در زندگی انسان وجود دارد که بسیار ساده و ناچیز به نظر می‌آیند؛ اما موجب رهایی انسان از غضب الهی و تبدیل شدن آن به رحمت می‌شود. یکی از آن‌ها فرزند و دوست‌داشتن اوست که سبب رحمت الهی می‌شود.


قال الصادق علیه‌السلام: إن الله لَیرحم العبد لِشدة حبه لولده (١): خداوند به خاطر شدت عشق شخص به فرزندش ، او را مورد رحمت خود قرار مى‌دهد.


عشق به کودکان و فرزندان از نوع عشق‌های نجات بخش در زندگی انسانی است؛ پس با فرزند آوری و محبت ورزیدن به کودکان خود موجبات رحمت الهی را نسبت به خود فراهم کرده و خود را در معرض نسیم رحمت الهی قرار خواهیم داد.


پی‌نوشت:

۱)بحارالانوار، علامه مجلسی، جلد ۱۰۴، صفحه ۹۸، حدیث ۶۸