جامعه‌ی امروزی متاسفانه بین فرزندان فرق قائل است؛ البته این فرق گذاشتن در ترجیح یک جنس بر جنس دیگر است؛ که البته جنس مرد غالبا بر جنس زن برتری می‌یابد؛ هر چند که ممکن است عده‌ای در زبان از تفاوت نداشتن جنسیت در فرزند سخن برانند ولی در عمل خود برتری و میل خود به یک جنس را نشان می‌دهد.
این که فرزند، پسر است یا دختر، نگاه به یک انسان از منظر جنسیت و جسم اوست که البته در انسانیت او ذره‌ای هم تأثیرگذار نبوده و نخواهد بود و این نوعى تحقیر براى انسان است؛ چرا که حقیقت والاى او را رها کرده و از جنبه‌ی جسمانیت او به او نگاه کرده‌ایم.

قال الصادق(علیه‌السلام): البناتُ حسنات و البنون نعمة و الحسنات یثاب علیها و النعمة یُسأل عنها(١): دختران حسنه هستند و پسران نعمت؛ براى حسنه ثواب عطا مى‌شود و از نعمت سؤال مى‌شود.

دختر و پسر هیچ کدام بر دیگری برتری ندارند؛ و در این حدیث آنچه می‌بینید اشاره به بعد سلبی یعنی جنسیت نشده بلکه از بعد معنوی این دو انسان، سخن به میان آمده.
آن‌چه اهمیت دارد فرزند آوری و تربیت صحیح فرزند است که حقیقتا فرزند مبدل به حسنه و نعمت گردد؛ نه معصیت و نقمت.

پی‌نوشت:
۱) بحارالأنوار، علامه مجلسی، جلد ۱۰۱، صفحه ۹۰، باب۲، حدیث ۳