گاهى واژگانى در بین مردم رایج مى‌شود با معنای محدود و سطحی ولی می‌بینیم که پیشوایان دین، معنای آن کلمه را گسترش داده‌اند برای اینکه مفهومی را به مردم انتقال دهند و بفمانند که آن واژه منحصر در این معنای مادی و محدود خود نیست بلکه معنایی فراتر و وسیع‌‌تر دارد.

از امام عسکری علیه‌السلام وارد شده که: 
أشد من یتم الیتیم الذی انقطع من امّه و أبیه یتم یتیم انقطع عن إمامه و لا یقدر على الوصول إلیه و لا یدری کیف حکمه فیما یبتلی به من شرائع دینه(۱)
ترجمه: بدتر از یتیم شدن یتیمی که از مادر و پدرش بریده شده است، یتیمی است که از امام خود بریده شده است و نمی‌تواند به او دسترسی داشته باشد و نمی‌داند که وظیفه‌اش در حوادث زندگی مرتبط با دین خود چیست.

از لحاظ اجتماعى کسى که پدر و مادرش را از دست داده، بسیار مردم سعی دارند او را مورد عطف و نوازش قرار مى‌دهند  و البته یتیم بیشتر از دیگران در معرض انحراف است ولی باید گفت که در این حدیث کسی که یتیم به معنای از امام خود دورافتاده باشد باید بیشتر مورد عطوفت و نوازش قرار گیرد؛ چرا که از یتیمی که پدر و مادرش را از دست داده شدیدتر است؛ و دانشمندان دین باید به اینان بیشتر اهتمام داشته باشند تا گمراه و منحرف نشوند.

پی‌نوشت: 
۱)مسند الامام العسکری، عزیزالله عطاردی قوچانی، الصفحه ۵۰