زبان و قدرت بیان، وسیله‌ای است که انسان، معانی ذهنی و مقصود خود را با آن به دیگران و به نسل‌های آینده انتقال می‌دهد؛ و اگر غیر از این بود، زندگی اجتماعی انسان، به هم می‌خورد.
لطفا به این آیه توجه نمائید:
الرحمن علم القرآن خلق الانسان علمه البیان(۱): خدای رحمان، قرآن را تعلیم داد، انسان را آفرید، به او بیان را آموزش داد.
این نعمت، را باید شکر گفت؛ با بیان حق و حقیقت و دوری از غیبت و نمیمه و کذب.(۲)
باید توجه داشت که با زبان، کارهای فراوانی از نیک و بد می‌توان انجام داد و شکر حقیقی نعمت نطق در پس استفاده صحیح از آن نهفته است.
پی‌نوشت:
۱)سوره‌ی الرحمن، آیه‌ی ۱ تا ۴
۱)کلمات فی طریق، الشهید مرتضی المطهری، الصفحه ۱۶۸
تنها ...
