خدای سبحان در آیات فراوانی بر بشر به خاطر نعمتهایی که به او داده منت می گذارد و می فرماید که ما آنها را مسخَّر بشر کردیم :
الله الذی سخر لکم البحر لتجری الفلک فیه بأمره ولتبتغوا من فضله ولعلکم تشکرون
خداوند همان کسی است که دریا را مسخّر شما کرد تا کشتیها بفرمانش در آن حرکت کنند و بتوانند از فضل او بهره گیرید، و شاید شکر نعمتهایش را بجا آورید!
خدای سبحان می فرماید دریا را مسخر بشر کردیم ؛ حال اگر بشر همان استفاده ای که حیوانات از دریا می بردند ، ببرد ، در این صورت هم رتبه ی آنها شده و دیگر اختصاص دادن تسخیر به انسان معنایی ندارد ...
پس حال که تسخیر اینها مختص انسان است باید بهره ای از آنها ببرد که سایر حیوانات نمی برند و اختصاص به او دارد فلذا باید تمام تلاش خود را بکند که حداکثر بهره از این ها ببرد و اگر چنین نکند ، کفران نعمت کرده است :( ألم ترَ الی الذین بدلوا نعمت الله کُفرا ): آیا ندیدی کسی را که نعمت خدا را به کفران تبدیل کردند...
توصیه می شود برای مطالعه به کتاب اسلام و محیط زیست ، تالیف آیت الله جوادی آملی مراجعه نمایید...
منبع: الإسلام و البیئة ، آیة الله جوادی الآملی دام ظله ، الصفحة ٣٠ ،٣١،٣٢
نـــای دل
