در مورد حضرت زهرا سلام الله علیها وارد شده که :


آن قدر حضرت زهرا در محراب عبادت ، خدای سبحان را عبادت کرد " حتی تورمت قدماها " : تا آنجا که پاهای مبارکشان ورم کرد ...


و جالب اینجاست که این شخصیت کم نظیر در محراب عبادتشان همه را یاد می کردند و برایشان دعا می کردند و در نهایت برای خودشان دعا‌ می کردند.....


امام حسن علیه السلام می فرماید : 


شب جمعه ای بود ، من نظاره گر مادرم بودم تا اینکه سپیده دم طلوم کرد ؛ رفتم جلو و به مادرم عرض کردم : 


أما تدعین لنفسکِ کما تدعین لغیرکِ: آیا همانطور که برای دیگران دعا می‌کنید ، برای خود دعا نمی کنید؟ 


مادرم پاسخ دادند: 


یا بُنَیَّ الجار ثم الدار : عزیزم ، اول همسایه ، بعد خانه و خود ....



واقعا این چه روحیه ای است در این شخصیت و چه تعلق بزرگی به خدای سبحان دارند که حاضر نیستند در مسیر او ، دیگران را حتی در عبادت فردی خود فراموش کنند ......


منبع: انسانٌ بعُمر ٢٥٠ سنة ، الامام السید علی الحسینی الخامنئی دام ظله ، الصفحة ١٢٢


ترجمه ی حدیث در تصویر : ام المؤمنین عائشه می‌گوید : شب ها با نور رویِ فاطمه ریسندگی می کردیم و می دوختیم و سوزن را نخ می‌کردیم...