در حکومت اسلامی ، مسلمین تا می توانند باید از اشغال مناصب دوری کنند ؛ البته این نه به معنای منصب نگرفتن در حکومت اسلامی است بلکه به این معناست که مسلمان حقیقی از رقابت کردن بر سر مسئولیت ها دوری می کند چرا که مسلمان ، زمانی می تواند مسئولیت را بپذیرد که هیچ کس را از خود بهتر در انجام وظایف نمی بیند فلذا اقدام به پذیرش مسئولیت می کند .
اما اگر اشخاصی هستند که توانایی چنین امری را ندارند و صرفا به خاطر بازهای سیاسی ( به معنای رایج معاصر آن) می خواهند چنین مسئولیتی را تقبل کنند ، چنین سبکی و روشی اسلامی نیست...
در جامعه ی اسلامی ، مسلمین برای رسیدن به مناصب حکومتی ، رقابت نمی کنند ، دست و پای همدیگر را نمی شکنند و اگر کسی را شایسته دیدند و خود را ناشایسته ، وارد عرصه نمی شوند و خوشحال می شوند از اینکه این بار سنگین مسئولیت از دوششان برداشته شد....
در حدیث ٱمده :
هرکس مسئولیت ۱۰ نفر را به عهده بگیرد ، روز قیامت در حالی که بار سنگینی بر دوش دارد وارد می شود و از این بارسنگین نمی تواند رها شود ، مگر در صورتی که عدالت را در منصب و حکومتش اجرا کرده باشد....
منبع: المظالم ، آیة الله الشهید السید عبدالحسین دستغیب رحمه الله تعالى، صفحه ی ١٣٠
نـــای دل
