با عرض سلام خدمت دوستان محترم ، قصد داشتم مختصری از بحث متعلق به امامت لکن نه خود مباحث متعلق به امامت بلکه در مورد روش بحث یکی از مذاهب بزرگ اسلام یعنی اهل تسنن در مورد امامت را تقدیم شما کنم و امیدوارم که مورد استفاده ی شما عزیزان قرار بگیرد.
**مکتب صحابه یعنی مذهب اهل تسنن برای تشکیل نظام فکری خود در فهم امامت از چند مطلب استفاده کردند:
1)مکتب صحابه ،وقتی می خواهند امام و خلیفه را تعریف کنند آن را مترادف رهبر می گیرند یعنی وقتی می خواهند امام را تعریف کنند می گویند امام یعنی رهبر سیاسی که اداره ی امت را بر عهده دارد.
2)با توجه به نکته ی پیش اهل تسنن زمانی که خواستند برای این امام شرائط و موانعی ذکر کنند البته امام به تعریف.این مکتب، سعی کردند این شرائط را با توجه به آنچه که در خارج اتفاق افتاده و آنچه که خلفاء یعنی ابوبکر و عمر و عثمان بوجود آوردند تبیین و تفسیر کنند لذا سعی کردند و می کنند برای توجیه آنچه که در خارج توسط خلفای سه گانه اتفاق افتاد را مبرهن کنند و از قرآن و سنت و عقل برای اثبات صحت فعل آنها دلیلی ذکر کنند لذا در پی.اثبات حق از طریق اشخاص شدند، به همین جهت می بینید که برای توجیه چنین حرکاتی که توسط این سه شخص اتفاق افتاد به مساله ی شوری و انتخاب اهل حل و عقد(بزرگان ) متشبث شدند.
منبع:مدخل الی الامامة ، صفحه ی 13، 14 ، حضرت آیت الله سید کمال حیدری دام ظله
منتظر ادامه ی مطلب باشید.....
ما شیعه ها
