مردی آمد .......و


گفت : 


مرا توصیه ای کن ...؟


گفت : 


آیا اگر توصیه ای کنم ، ان را می پذیری ؟


گفتم : آری 


باز هم تکرار کرد .....


اگر توصیه ای کنم ، می پذیری و انجام می دهی ...؟


گفت : آری ... 


برای مرتبه ی سوم گفت : آیا انجام می دهی ؟!؟! 


گفت : آری آری ....  انجام می دهم...!!!


بعد از این که اهمیت مساله را با سه بار اقرار گرفتن ، رسانید ......


گفت: 


اگر تصمیم گرفتی و همت کردی که کاری را انجام دهی ، خوب در موردش فکر کن ، اگر درست است و مصلحت دارد انجام بده و اگر ان کار درست نیست ، ولش کن و انجام نده.....


 آن شخص توصیه کننده ، نبی خاتم صلی الله علیه و اله و سلم بودند......


 به یاد داشته باشیم که باید هدف خود را قبل از هر کاری مشخص کنیم و بعد از آن در فعلی که می خواهیم انجام دهیم ، تامل کنیم ؛ اگر صحیح است و ما را به هدف می رساند ، آن را انجام دهیم و الا ترکش کنیم.....


و به خاطر بسپاریم : که فکر قبل از عمل و سنجیدن آن قبل از انجام عمل ، سودبخش است ولی اگر کاری را انجام دادیم و بعد از ان در صحت یا خطا بودنش فکر کردیم و دیدیم که خطاست ، یا امکان جبران وجود ندارد و پشیمانی ابدی به همراه خواهد داشت و یا امکان جبران هست لکن سخت می باشد‌ و خود را به زحمت خواهیم انداخت .....


منبع: قصص الابرار ، الشهید مطهری ، صفحه ی ۱۲۱ ،۱۲۲ , داستان ۷۵