یکی از اصحاب پیامبر به نام ابوجهم در زمان صحابی عمر بن الخطاب می زیست و بسیار توانایی بالایی در سخنوری داشت . این صحابی زمانی که حضرت عمر بن الخطاب ، وفات می کند ، شادمانی می کند و از خوشحالی می‌رقصید . این مطلب را ابن عساکر که از علمای اهل تسنن است در کتاب معروف خود ، تاریخ مدینه دمشق می آورد که ترجمه ی آن از قرار زیر است : 


تا این که ( ابوجهم) به مدینه آمد و در آن خانه ای بنا کرد. او قدرت زیادی در سخن داشت و عمر بن الخطاب بر او تسلط داشت و او را ترساند تا دست از بیان تندش با مردم برداشت . زمانی که عمر فوت کرد ، با مرگش خوشحال شد و آن روز را در خانه اش می رقصید.....


عجب ، پس یکی‌ از صحابه با مرگ عمر جشن گرفته و می‌رقصید !!! 

خب ، برادران اهل تسنن می گویند که : صحابه ی پیامبر مثل ستاره اند که به هر کدام اقتدا کنید هدایت می یابید ، حال اگر یک شیعه در چنین روزی جشن بگیرد و به ابوجهم اقتدا کند  ، اهل تسنن ، آسمان و زمین را به هم می دوزند و او را مشرک ، کافر ، زندیق ، مجوسی و..... می‌شمارند ، غیر از این است ؟



خوب اهل تسنن دو راه دارند : 


۱) می توانند بگویند : این شیعی با چنین کاری اگر نگوییم کافر است ، حداقل فاسق است ، خوب پس باید بپذیرند که ابوجهم صحابی هم فاسق است و این خلاف مبنای عدالت صحابه است.


۲) یا که بگویند این فعل ابوجهم اجتهاد بوده و او معذور است ، خوب می گوییم که این شیعی هم اجتهاد کرده و اگر خطاکار باشد ، معذور است .


البته دوستان باید بدانند که توهین به مقدسات اهل تسنن جایز نیست و گرفتن جشن به مناسبت فوت عمر بن الخطاب هم چون موجب فتنه است و موجب وهن مذهب جایز نیست  و مطلب بالا فقط برای اطلاع دوستان و بیان حقیقت مطرح شده و الا در مسائل فقهی باید به مرجع تقلیدتان مراجعه کنید .


منبع: تاریخ مدینه دمشق ، ابن عساکر ، جزء ٣٨ ، صفحه ی ١٧٧