وارد مسجد شد ، دید که دو گروه هستند ، یکی از دو گروه داره دعا و عبادت و ذکر و... می گه و منظره ی خوب و حال و هوای خوشی داشتند که هر آدمی دوست داره تو عبادت اون حال و هوا را داشته باشه و حسرت اونو می خوره و گروه دوم داشتند بحث علمی مطرح می کردند و گفتگوی‌علمی انجام می شد .
اگر ما بودیم احتمالا ملحق به اهل ذکر و نماز می شدیم تا از دستش ندیم ولی این شخصیت بزرگ یعنی
محمد صلی الله علیه و آله
گروه علم رو انتخاب کردند
فرمودند : انما للتعلیم بعثت : برای آموزش مبعوث شدم
اشتغال به نماز و دعا خوب است لکن اشتغال به مجالس علم بهتر ( در این جمله تأمل کنید).
منبع: قصص الابرار ، الشهید مرتضی المطهری ، صفحه ی ۹ ، قصه ی شماره ی ۱ ( با کمی تصرف)
نـــای دل
