هر چیزی که دارای پشتوانه استدلالی منطقی مطابق با قوانین علمی اعم از تجربی باشد، یک فکر یا رفتار درست می نامیم؛ بنا بر این اگر یک دینی بخواهد درست و غیر انحرافی باشد باید از چنین پشتوانه ای برخوردار باشد و بتواند خود را در دو عرصه افکار و رفتار به اثبات برساند.

 

پس دین با این توضیح روشن شد که دین نادرست دینی است با توجه به قوانین درست علمی توانایی اثباتی دارد؛ و دین باطل یا چنین توانایی ندارد و یا استدلال هایی که ارائه می دهد از ضعف برخوردارند.