گاهی در بهار می بینم که گیاه و گلی زیبا بر پاره سنگی یا لابه لای شکافی در بین یک جسم سخت رشد کرده است و از آن می آموزم که خدای متعال هم قادر بر آن است که از دل سنگ شده ی من به وسیله ی گناه، گل زیبای ایمان و تقوا را رشد دهد؛پس همیشه حتی اگر گناهی مرتکب می شوم که نباید آن را انجام دهم، یادم نرود که از خدا بخواهم که گل زیبای توبه را در دلم بکارد.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.