روح عبادت، یاد خداى سبحان است؛ و در این روح هیچ فرقى وجود ندارد که روى یک فرش غصبى به یاد خداى سبحان باشیم با هر عبادتی حتی عبادت‌های با نوع متمایز مثل نماز؛ چرا که ملکیت فرش برای این شخص و آن شخص، یک امر اعتباری است و حقیقتی ورای آن نیست؛ به این معنا که اگر این فرش برای این شخص باشد و یا برای این شخص، حقیقت آن یک چیز است و تغییر پذیر نیست.
